به نام خدا .


سلام

خیلی از پدر و مادرها از اینکه فرزندشون دروغ می گه ناراحتند و چاره کار رو نمی دونن

باید توجه داشته باشیم که کودکان زیر سه یا چهار سال گاهی حرفهایی می زنن که زاییده تخیلات قوی اونهاست و نباید به حساب دروغ گذاشته بشه .

این رو هم باید دونست که کودک معنی دروغ رو بلد نیست یعنی دروغ گفتن رو آموزش می بینه و نقش الگوهای او مثل والدین و اطرافیان در این مورد بسیار تعیین کننده است . اگر والدین موقع بازی با کودک یا موقع حرف زدن با دیگران دروغ بگویند کودک هم کم کم این کار رو فرا می گیره و با این اخلاق بزرگ می شه .

دروغگویی خیلی از بچه ها هم از ترس اونهاست معمولا کودکانی که تو خانه زیاد توبیخ می شن یا تنبیه بدنی می شن بخاطر ترس از توبیخ و تنبیه به دروغ گفتن رو میارن تو این موارد باید :

1- به کودک نگویید دروغ نگو . اصلا لفظ دروغ را بکار نبرید .

2- این رفتار کودک نتیجه رفتار شماست پس باید رفتارتون رو با او اصلاح کنید و دلیل دروغگویی کودک رو از بین ببرید نه اینکه کودک رو بخاطر دروغگوییش توبیخ کنید.

3- با رفتارتون به کودک بفهمانید که همیشه حتی اگر اشتباهی کرده باشه از اینکه راست بگوید راضی تر هستید و برای شما راست گفتن او خیلی مهم است.

توجه داشته باشید وقتی کودک دروغ می گوید که احساس کند با این کار مشکلی رو حل می کند شما باید به او بفهمانید که همیشه راستگویی بهتر است حتی گاهی اگر اشتباهی کرد و راست گفت بخاطر راست گفتنش او را تنبیه نکنید یا حتی او را تشویق کنید تا اهمیت راستگویی را بفهمد و بداند دروغ راه مناسب نیست .

همچنین سعی کنید توقعات خود را از کودک با توان او هماهنگ کنید تا کودک مجبور به دروغ نشود.