به نام خدا
سلام
معمولا وقتی فرزند کودک است به حرف والدین گوش می
دهد ولی وقتی بزرگتر می شود این توجه و احترام کمتر می شود بخاطر مسائل
مختلف که در این مساله تاثیر دارد مثل نقش والدین , دوستان , رسانه ها و
اجتماع . اما نقش والدین در این میان خیلی پررنگ است یعنی پدر و مادر می
توانند کودکشون رو از همون اوایل سنش طوری تربیت کنند که هر چه از سنش می
گذره محبوبیت والدین برای او کم نشه و همیشه از والدین حرف شنوی داشته
باشه .
با
اینکه در قرآن خیلی سفارش شده که فرزند به والدین احترام بذاره و به
حرفشون گوش بده ولی این مشکل مخصوص افراد غیر مذهبی نیست و خیلی از مذهبی
ها هم این مشکل رو دارن و هم خود فرزند و هم والدین از این مساله
خیلی رنج می برند که جو خانه طوری است که فرزند برای احترام به والدین به
مشکل برمی خوره و هم او نمی تواند به وظیفه اش عمل کند و هم والدین ناراحت
خواهند بود .
ریشه این مساله رو در کم بودن محبوبیت والدین (البته در
بیشتر موارد ) باید جستجو کرد و باید سعی کنیم این مشکل رو برطرف کنیم و
اگر می خواهیم که فرزند خوبی داشته باشیم باید محبوبیت خودمون رو بالا
ببریم .
برای شروع باید ببینیم محبوبیت چه نقشی در تربیت درست فرزند دارد :
کودک شما از روز اول با تقلید همه چیز را فرا می گیرد و بعد تلقین می کند و بعد همانند سازی می کند یعنی الگو می گیرد .
در
سالهای اول کودک بیشتر مسائل را از والدین می آموزد و حتی نوع حرف زدن و
کلمات و غذا خوردن و حتی خندیدن او هم شبیه والدین شکل می گیرد یکی از
دلایل مهم آن هم این است که والدین را الگوی خودش می داند چون آنها را از
همه بیشتر دیده و از همه بیشتر دوست دارد .
طبیعتا هر چه سن بالاتر می
رود از افراد دیگر هم چیزهایی می آموزد مثل بچه های محل , مدرسه ,
تلویزیون , فامیلها و... . واین مساله هم خوب است و هم می تواند بد باشد .
بطور طبیعی والدین در رفتار کودک با مسائلی مواجه می شوند که ناخوشایند
است در این موقع است که اختلاف والدین و کودک شروع می شود و کم کم کسان
دیگر جای والدین را از نظر محبوبیت در دل فرزند می گیرند و کودک بیشتر
یادگیریش معطوف به آنها می شود و کمتر به سراغ والدین می رود و اینجاست که
هر روز مشکل بیشتر می شود .
پس خلاصه کلام اینست که
محبوبیت مساوی است با الگو بودن . یعنی والدینی الگوی فرزندشان هستند و فرزند از آنها حرف شنوی دارد که محبوب هم باشند .
